
THE MAN WHO CARRIED THE ̶W̶O̶R̶L̶D̶ WIND
sculpture
(d80 - h55) 1m3 -metal, sewn tricot, foil, halogen lamp
Als inspiratiebron ‘de grote stad’ en met het thema ‘draagbaar’, wilde ik een beeld neerzetten van een draagbare wereld.
Als je kijkt naar mensen in grote steden, zie je dat deze vaak helemaal niet gelukkig zijn. Door de druk en snelheid van de moderne samenleving voelt de wereld soms zwaar aan. Het lijkt alsof mensen in metropolen het gevoel hebben de wereld op hun schouders te moeten dragen. Ik wilde de wereld (cq samenleving) wat verdraagzamer maken, zodat het niet als zware last wordt ondervonden. Want als je dan toch de wereld op je schouders draagt, dan kunnen we er iniedergeval voor zorgen dat deze een beetje draagbaar is.
Ik ben hierbij uit gegaan van het beeld van een zware wereld: massief, hard, zwaar, dicht, cement; en heb vervolgens het tegenovergestelde gecreeërd: licht, open, luchtig, zacht.
De openheid symboliseert de hoop, de luchtigheid waarmee we eigenlijk zouden moeten leven, en de kansen. Ik wilde het werk ook doorzichtig laten zijn, niet alleen vanwege het lichte element, maar zodat de ruimte ook deel ging uitmaken van het werk. Op een bepaalde foto zie je bijvoorbeeld een man door het sculptuur heen. Zo lijk hij net het onderwerp van het kunstwerk. Alsof hij de man is die de wind droeg. De bouwlamp creeërt een extra dimensie in het geheel, doordat er een schaduwspel ontstaat.
PROCES
klik op afbeelding om te vergroten
![]() werkschouw + man | ![]() proces | ![]() werkschouw |
---|---|---|
![]() proces | ![]() vergelijking | ![]() materiaal experiment 1 |
![]() materiaal experiment 2 | ![]() proces: experiment met vormgevingdit eerste idee lukte totaal niet | ![]() probeerselmateriaal experiment |
![]() schets | ![]() dumy: idee + afmetingen |
KOMPAS VAN 'T LEVEN
poem
waaien op oceaanwind
zweven over droogbloesem geur
frisse linnen
fluitgeluiden als klankkleur
vlaag van verlangen
van de zeekaart op oud papier
vergeeld en verafeld
in een zucht blader ik door de atlas
goesting als enig kompas
brengt me ver van hier
de man die de wereld droeg
voerde mee met de wind
zodat de man de wind zou dragen
en de wind de man
maar de wind de man
heldere hemel, grijze zon
een reis door de lente van de zee
en de grenzeloze horizon
tot het de stroming kust