top of page
Knipsel.JPG

THE MAN WHO CARRIED THE  ̶W̶O̶R̶L̶D̶ WIND

sculpture

(d80 - h55) 1m3 -metal, sewn tricot, foil, halogen lamp

Als inspiratiebron ‘de grote stad’ en met het thema ‘draagbaar’, wilde ik een beeld neerzetten van een draagbare wereld.


Als je kijkt naar mensen in grote steden, zie je dat deze vaak helemaal niet gelukkig zijn. Door de druk en snelheid van de moderne samenleving voelt de wereld soms zwaar aan. Het lijkt alsof mensen in metropolen het gevoel hebben de wereld op hun schouders te moeten dragen. Ik wilde de wereld (cq samenleving) wat verdraagzamer maken, zodat het niet als zware last wordt ondervonden. Want als je dan toch de wereld op je schouders draagt, dan kunnen we er iniedergeval voor zorgen dat deze een beetje draagbaar is.


Ik ben hierbij uit gegaan van het beeld van een zware wereld: massief, hard, zwaar, dicht, cement; en heb vervolgens het tegenovergestelde gecreeërd: licht, open, luchtig, zacht.

De openheid symboliseert de hoop, de luchtigheid waarmee we eigenlijk zouden moeten leven, en de kansen. Ik wilde het werk ook doorzichtig laten zijn, niet alleen vanwege het lichte element, maar zodat de ruimte ook deel ging uitmaken van het werk. Op een bepaalde foto zie je bijvoorbeeld een man door het sculptuur heen. Zo lijk hij net het onderwerp van het kunstwerk. Alsof hij de man is die de wind droeg. De bouwlamp creeërt een extra dimensie in het geheel, doordat er een schaduwspel ontstaat.

The Man Who Carried The  ̶W̶o̶r̶l̶d̶ Wind: Project

PROCES

klik op afbeelding om te vergroten

werkschouw + man

werkschouw + man

proces

proces

werkschouw

werkschouw

proces

proces

vergelijking

vergelijking

materiaal experiment 1

materiaal experiment 1

materiaal experiment 2

materiaal experiment 2

proces: experiment met vormgeving

proces: experiment met vormgeving

dit eerste idee lukte totaal niet

probeersel

probeersel

materiaal experiment

schets

schets

dumy: idee + afmetingen

dumy: idee + afmetingen

The Man Who Carried The  ̶W̶o̶r̶l̶d̶ Wind: Image

KOMPAS VAN 'T LEVEN

poem

waaien op oceaanwind

zweven over droogbloesem geur

frisse linnen

fluitgeluiden als klankkleur

vlaag van verlangen

van de zeekaart op oud papier

vergeeld en verafeld

in een zucht blader ik door de atlas

goesting als enig kompas

brengt me ver van hier

de man die de wereld droeg

voerde mee met de wind

zodat de man de wind zou dragen

en de wind de man

maar de wind de man

heldere hemel, grijze zon

een reis door de lente van de zee

en de grenzeloze horizon

tot het de stroming kust

The Man Who Carried The  ̶W̶o̶r̶l̶d̶ Wind: Text
bottom of page